SUFFICERE

Etymology and Meaning

Etymon: SUFFICERE
Language of the etymon: Latin
Latin Conjugation: III
Meaning: suffice

Grammatical Categories

Infinitive

non-finite: syfirə
Gerund

non-finite: syfizã
Past Participle - Not given

non-finite:
Imperative - Not given

2SG:

1PL:

2PL:
Present Indicative

1SG: syfizə

2SG:

3SG:

1PL:

2PL:

3PL:
Present Subjunctive

1SG: syfizə

2SG:

3SG:

1PL:

2PL:

3PL:
Imperfect Indicative

1SG: syfijə

2SG: syfijaː

3SG: syfijə

1PL: syfijã

2PL: syfijaː

3PL: syfijã
Continuant of Latin Pluperfect Indicative - No Form

1SG:

2SG:

3SG:

1PL:

2PL:

3PL:
Continuant of Latin Pluperfect Subjunctive

1SG: syfizœsə

2SG: syfizəsaː

3SG: syfizœsə

1PL: syfizəsã

2PL: syfizəsaː

3PL: syfizəsã
Continuant of Latin Future Perfect / Perfect Subjunctive - No Form

1SG:

2SG:

3SG:

1PL:

2PL:

3PL:
Preterite

1SG: syfizi

2SG: syfizəte

3SG: syfize

1PL: syfizətã

2PL: syfizəte

3PL: syfizətã
Romance Future

1SG: syfiraj

2SG: syfiraː

3SG: syfirø

1PL: syfirã

2PL: syfire

3PL: syfirã
Romance Conditional

1SG: syfijø

2SG: syfijaː

3SG: syfijø

1PL: syfijã

2PL: syfijaː

3PL: syfijã